Sahabat,
Dulu dukamu, dukaku,
Penawarku, penawarmu jua,
Tapi kini yang aku rasai,
Cuma kesakitan,
Yang diberi oleh dikau,
Sejak dikau melangkah pergi.
Benarlah kata orang,
Ketika bergembira, kau ada bersama,
Tapi tatkala aku sedih,
Kau pula hilang entah ke mana,
Adakah adil gayamu ini,
Menjadikanku benci kepada diriku,
Yang serba kekurangan.
Kini, aku mengerti,
Bahawa dikau lebih memilih,
Cinta dari sahabat,
Kerana bagimu cinta itu merupakan kasih
sayang yang teragung,
Tapi bagaimanakah dengan kasih
sayangku,
Adakah tidak seagung kasih sayang
cintamu.
Andai begitu pemikiranmu,
Jangan dikau pernah mencariku lagi,
Kerna diriku terluka kernamu,
Hatiku dirobek olehmu,
Yang lebih pentingkan cinta daripada sahabat,
Yang senantiasa di sisi mu dahulu,
Di kala hatimu terluka kerna cinta,
Maka, teruskanlah kehidupanmu yang
Abadi dengan cinta,
Namun dikau salah mentafsir,
Bahawa cinta belum pasti abadi selamanya,
Antara cinta dan sahabat,
Sahabat lebih abadi berbanding cinta,
Yang belum pasti arah tujuannya.
Kini, aku mengerti,
Bahawa dikau lebih memilih,
Cinta dari sahabat,
Kerana bagimu cinta itu merupakan kasih
sayang yang teragung,
Tapi bagaimanakah dengan kasih
sayangku,
Adakah tidak seagung kasih sayang
cintamu.
Dulu dukamu, dukaku,
Penawarku, penawarmu jua,
Tapi kini yang aku rasai,
Cuma kesakitan,
Yang diberi oleh dikau,
Sejak dikau melangkah pergi.
Benarlah kata orang,
Ketika bergembira, kau ada bersama,
Tapi tatkala aku sedih,
Kau pula hilang entah ke mana,
Adakah adil gayamu ini,
Menjadikanku benci kepada diriku,
Yang serba kekurangan.
Kini, aku mengerti,
Bahawa dikau lebih memilih,
Cinta dari sahabat,
Kerana bagimu cinta itu merupakan kasih
sayang yang teragung,
Tapi bagaimanakah dengan kasih
sayangku,
Adakah tidak seagung kasih sayang
cintamu.
Andai begitu pemikiranmu,
Jangan dikau pernah mencariku lagi,
Kerna diriku terluka kernamu,
Hatiku dirobek olehmu,
Yang lebih pentingkan cinta daripada sahabat,
Yang senantiasa di sisi mu dahulu,
Di kala hatimu terluka kerna cinta,
Maka, teruskanlah kehidupanmu yang
Abadi dengan cinta,
Namun dikau salah mentafsir,
Bahawa cinta belum pasti abadi selamanya,
Antara cinta dan sahabat,
Sahabat lebih abadi berbanding cinta,
Yang belum pasti arah tujuannya.
Kini, aku mengerti,
Bahawa dikau lebih memilih,
Cinta dari sahabat,
Kerana bagimu cinta itu merupakan kasih
sayang yang teragung,
Tapi bagaimanakah dengan kasih
sayangku,
Adakah tidak seagung kasih sayang
cintamu.




1 comments:
testing2. pheww nsb baik dh buleh komen. haha
Post a Comment